Recensies

The new urban crisis

di 4 jul 2017

In zijn nieuwste boek The new urban crisis komt de invloedrijke Amerikaan Richard Florida tot de conclusie dat de stad te populair, te rijk en te gesegregeerd is geworden. De stedelijke optimist maakt plaats voor de stedelijke pessimist. Hij komt tot de conclusie dat enkel de pijlen richten op de winner-takes-all stedelijke strategie niet werkt. Een Urbanism for all is nodig.

Besproken door Anne-Jo Visser, redactie Ruimte en Wonen/Platform31

The new urban crisis

How our cities are increasing inequality, deeping segregation, and falling the middle class- and what we can do about it.
auteur: Richard Florida
uitgever: Basic Books New York, 2017
isbn: 9780465079742
blz: 310 pp
prijs: €25,99

Richard Florida, een Amerikaanse socioloog en wetenschapper, voelt de tijdgeest altijd goed aan. Begin deze eeuw liepen steden over de hele wereld achter het gedachtegoed van Florida aan. Elke stad wilde succesvol zijn met technologie, tolerantie en talent, maar hij komt tot inzicht dat zijn veel bejubelde The rise of the creative class uit 2004 ook grote nadelen kent. Er zijn steden ontstaan, waar enkel nog de superrijken de woonlasten kunnen betalen en waar de verschillen tussen wijken groot zijn. De middenklasse is er weg. Er ontstaan patchwork metropolen met kleine rijke gebieden in een zee van wijken met permanente armoede.

Europese steden als Londen, Parijs, Wenen en Stockholm prijken op zijn lijst met superstar steden. Waar de innovatie en economische groei het grootst is, maar ook de woningprijzen stijgen en segregatie toeneemt. Nederlandse steden komen niet in zijn lijst voor. Toch staat ook in Nederland het thema van dreigende tweedeling hoog op de stedelijke agenda. Een sterkere sturing op lage inkomens in corporatiewoningen, een grotere instroom vanuit de maatschappelijke opvang, versterken de sporen die de economische crisis achterliet in Nederlandse steden en wijken. Ook hier zijn de eerste tekenen van ongelijkheid zichtbaar.

Volgens Florida is deze stedelijke crisis het grootste gevecht van onze tijd. Zijn aanpak is niet minder, maar meer verstedelijking, maar wel met een andere aanpak. Hij pleit voor een duurzame en inclusieve stad. De Amerikaanse steden en buitenwijken zijn niet één op één te vergelijken met onze steden. Toch zijn de zeven aanbevelingen die hij geeft om tot een Urbanism for all te komen deels bruikbaar.

Niet van Trump, maar van de aanpak van de burgemeester moeten we het hebben. Voldoende betaalbare woningen voor de middenklasse, geen verticale steden, een inclusieve arbeidsmarkt en de aanpak van armoede kan het ergste kwaad voorkomen.