Zijn we in ons ruimtelijk beleid nog op weg naar een toekomstbestendig Nederland? Redactieleden Jutta Hinterleitner en Paul Gerretsen verwachten de komende tijd bar weinig van het kabinet-Schoof. De drang van de rechtse coalitie om 'alles eraan te doen om niets te hoeven veranderen' rechtvaardigt de verwachting dat het Voorontwerp Nota Ruimte niet veel verder zal worden gebracht. Sprekend voorbeeld is het al direct sneuvelen van het Nationaal Programma Landelijk Gebied, dat een echte verandering voor de boeren tot doel had, met een zachte landing en regionaal georiënteerde gebiedsprocessen. Terwijl er toch zo'n enorme behoefte bestaat aan analytisch kijken en denken en de bouw van een robuuste bestuurlijke infrastructuur om de 'wederombouw' de komende twintig jaar vorm te geven.
Teleurstelling valt ook te lezen in de woorden van de Rotterdamse architect Sanne van Manen. Het door haar geïnitieerde Platform Woonopgave meent dat de wooncrisis niet op de eerste plaats moet worden bestreden door nieuwe gebiedsontwikkeling, maar door binnen de bestaande voorraad ‘woningen te vinden’. Herverdeling van bestaande (woon-)ruimte is duurzamer en gaat veel sneller dan de bouw steeds opnieuw van (grootschalige) woongebieden. Bovendien moeten er vooral betaalbare woningen bijgebouwd, die ook in de toekomst betaalbaar zijn. Dat vraag om een afscheid van de ‘woningmarkt’. En juist afscheid van het marktdenken past niet in het idioom van Mona Keijzer en haar kompanen.
Vroeger waren we trots op onze volkshuisvesting, schrijft redacteur Anne-Jo Visser. Zij staat uitvoerig stil bij de prachtige tuindorpen van weleer. Juist die dorpen kunnen een inspiratiebron vormen voor de volkshuisvesting van de toekomst. Mooie, betaalbare huizen in een (sociaal en natuur-) inclusieve leefomgeving met tuinen die de bewoners beschermen tegen hittestress en overvloedige regen. Volkshuisvesting die wellicht wel wat meer steun krijgt uit Europa, schrijft Robin van Leijen, belangenbehartiger bij Aedes. Er komt een Eurocommissaris voor wonen en Nederlandse corporaties krijgen door verruiming van de regels voor staatsteun de mogelijkheid om met relatief voordelige leningen huurwoningen te bouwen voor het middensegment. Ook lijkt de kans groot dat er meer Europees geld beschikbaar komt voor de verduurzaming van de bestaande woningvoorraad.
Een heel ander thema betreft de overgang naar een plantaardig dieet. Hebben we voldoende landbouwgrond om met die miljoenen Nederlanders de overstap te maken naar een ander voedingspatroon? Ja, dat land is voorhanden. Maar het is niet zo dat er bij het verdwijnen van de intensieve veehouderij veel grond overschiet voor andere functies. Ook wijst auteur Rens Wijnakker ons op een ongemakkelijk punt: stel we maken de omslag naar een ander systeem, dan zullen we wel eerst al die koeien, varkens, schapen, geiten en eenden moeten opeten. En snel ook.
Reacties