Het is belangrijk dat de overheid zich realiseert dat, wanneer met behulp van indirecte sturing het zelfoplossend vermogen van de samenleving wordt aangeboord, er niet één manier is, er niet één weg is die naar Rome leidt. “De manier waarop je er komt is niet uit te tekenen”, zegt Stefan, “dat kan je van tevoren niet bedenken en achteraf bijna niet navertellen”. Zo zou ook de overheid moeten werken met heldere en robuuste doelstellingen (‘dáár willen we komen’) om vervolgens de samenleving uit te nodigen om met oplossingen te komen.
Waar het op aankomt is dat je mensen op een beslissend investeringsmoment verleidt om het goede te doen. De publieke investeringen die overheden doen om de stad beter te maken kunnen private investeringen uitlokken. Uiteindelijk wordt de stad daar beter van, namelijk door de toegevoegde waarde van de één  te verzilveren bij anderen die daarvan profiteren (het zgn. value capturing).

Van huis uit is Stefan bestuurskundige. Hij is geïnteresseerd in sturingsmomenten die zich openbaren als een ‘window of opportunity’. Die ontstaan niet altijd vanzelf, maar kunnen dikwijls ook worden afgedwongen door kansen en mogelijkheden te combineren. De koppelingen worden veelal tot stand gebracht door bestuurders of ambtenaren die zich gedragen als  ‘policy entrepreneur’. Die zijn alert en creëren of zien en benutten kansen en mogelijkheden om de goede dingen te doen. Hij probeert dat zelf ook te doen en wordt geleid door de waarde om in de verbinding tot meerwaarde te komen.
Als je in Nederland aan het water komt, kom je altijd ook aan de belangen van anderen er omheen. Dus is het verstandig om dat in co-creatie te doen, wat tevens de mogelijkheid biedt om geld van het waterschap te koppelen met geld van anderen, zoals de provincie of natuurterreinbeheerders”. De opgave van klimaatadaptatie biedt bij uitstek mogelijkheden voor co-creatie.

In klimaatactieve regio's is behoefte aan 'living labs' of werkplaatsen waar overheden en particulieren, bijvoorbeeld op wijkniveau, samen kunnen werken aan het verbeteren en gezonder maken van de stad. “Het zijn als het ware minicampussen op locatie, waar een maatschappelijk vraagstuk speelt dat met water en ruimte te maken heeft, en door ons ervaring, kennis en wijsheid wordt ingebracht. De medewerkers van het waterschap werken daar samen met andere betrokkenen aan de oplossing van praktijkvraagstukken.
Daardoor verbinden wij ons met het lokale niveau en acteren wij op het schaalniveau dat belanghebbenden direct raakt en waar integrale gebiedsurgentie in plaats van sectorale beleidsurgentie centraal staat”. Op zulke plekken komen lokale problemen in beeld en kunnen ze goed besproken worden, kan kennis worden gedeeld en worden meegedacht, kan geld en menskracht bijeen worden gebracht om tot oplossingen te komen en ze uit te voeren.