Onze steden tellen steeds minder bedrijven. Het sluiten van winkels en het verdwijnen van werkplaatsen vormen een groeiende bedreiging voor economische diversiteit, sociale inclusie en levendigheid. Welke mogelijkheden zijn er om de stad weer in balans te brengen? Over visieontwikkeling, de bouw van betaalbare bedrijfsruimte door corporaties, versterking van ondernemersparticipatie en de ontwikkeling van nieuwe woon-werkconcepten.

De afname van bedrijfsruimte in oude buurten en naoorlogse uitbreidingswijken is het resultaat van verschillende met elkaar samenhangende ontwikkelingen. De naoorlogse stedenbouwkundige praktijk van functiescheiding heeft geleid tot een ruimtelijke scheiding van wonen en werken. Hierdoor bestaat de stad steeds meer uit enerzijds monofunctionele woonwijken en anderzijds monofunctionele werkgebieden. Ook de krappe woningmarkt speelt een rol. Al langere tijd houdt nieuwe woningbouw de groei van het aantal huishoudens niet bij. In de strijd tegen de woningnood geven stadsbestuurders daarom de voorkeur aan het toevoegen van woningen, ook in transformatiegebieden. Juist bedrijventerreinen zijn vanwege de ligging, de aanwezige infrastructuur en de geringe belangstelling bij de plaatselijke politiek voor het bedrijfsleven interessant voor woningbouw. Bovendien hebben projectontwikkelaars niet veel belangstelling voor de ontwikkeling van bedrijfsruimte. In hun financiële modellen ligt de focus op woningbouw, eventueel gecombineerd met kantoor- en winkelruimte plus maatschappelijke voorzieningen. Woningbouw biedt een stabiele opbrengst. En eigenaren van bedrijfsvastgoed steunen op hun beurt bestemmingswijzingen, omdat bij transformatie naar wonen hun bezit een waardesprong maakt. Hierdoor verdwijnt stapsgewijs werken uit de stad.