In de regio Parkstad ontstaan nieuwe coalities tussen de overheid, woningcorporaties en andere spelers op de huizenmarkt om met innovatieve oplossingsrichtingen de opgaven op regionaal niveau aan te pakken. Nationale ondersteuning is nodig om succesvolle experimenten op te schalen, waardoor een robuuste aanpak ontstaat, die ook toepasbaar is in andere regio's.

De ontwikkelingen op de woningmarkt leveren in Nederland een reeks snel veranderende beelden op. Landelijk ontstaat het beeld van grote tekorten en extreme prijsstijgingen, vooral ingegeven door de situatie in de Randstad en enkele grote steden daaromheen. Er is een roep om veel meer bouwlocaties. In andere delen van het land ontstaan er zorgen om leegstand, het gebrek aan investeringsbereidheid en een overschot aan woningbouwplannen. De woningmarkt in deze gebieden kent op dit moment paradoxale situaties. Er is sprake is van een stagnerend en in de toekomst afnemend aantal huishoudens en dus een afnemende woningvraag. Toch lift een deel van de markt voor koopwoningen, met name de bovenkant, mee met de landelijke trend van prijsstijgingen, zij het in minder extreme mate dan bijvoorbeeld in de Randstad. En ondanks de afnemende vraag ontstaan er ook tekorten aan sociale- en middeldure huurwoningen. Tegelijkertijd komen er steeds meer overschotten in het incourante particuliere woningbezit voor, dat ook kampt met grote kwaliteitsproblemen. Het gevolg is dat op regionaal niveau de vraag van middeninkomens naar goede huurwoningen niet wordt geaccommodeerd en slecht particulier woningbezit verder afglijdt. In de regio Parkstad ontstaat er een situatie waarin gemeenten, provincie, woningcorporaties en initiatiefnemers uit de samenleving de problemen in samenwerking moeten aanpakken.

In grote delen van Nederland zorgt de toegenomen vraag naar woningen voor exorbitante prijsstijgingen in de woningmarkt. Deze toename wordt veroorzaakt door een combinatie van de snel aantrekkende economie, een doorzettende huishoudensgroei en een inhaalvraag van mensen die de crisis afgewacht hebben. Beleggers investeren daarom maar al te graag in deze woningmarktgebieden; er is immers een hoog direct en indirect rendement  te verwachten[i]. Gemeenten zien kansen om de woonvraag in te zetten als verdienmodel voor binnenstedelijke transformatie van verouderde werklocaties en leegstaande winkels[ii]. Ontwikkelaars vragen om nieuwe bouwlocaties[iii].

In Parkstad wijkt de regionale woningmarktopgave af van de landelijke trend. De motor van huishoudensgroei is al een tijdje stilgevallen. Nieuwbouw is niet de grootste zorg.  Het verkleinen en vernieuwen van het woningbestand staat centraal. Als het een beetje tegenzit bestaat het overschot in 2030 uit ongeveer 10.000 woningen[iv]. Ongeveer 10% van de omvang van de huidige woningvoorraad in de meest verstedelijkte regio in het zuiden van Limburg. Meer woningen slopen, dan terugbouwen, is het devies. Een ingewikkelde businesscase. Sloop met minder nieuwbouw is immers geen verdienmodel. Het is daarom van belang om de economische ontwikkeling te benutten, de eigen kracht van de regio te mobiliseren en nieuw elan te vinden.