De natuur in Nederland staat er niet goed voor. Alle beleidsinspanningen ten spijt, de internationaal afgesproken doelen zijn nog niet in zicht. Herstel van de natuur vereist naast concrete maatregelen, ook een brede betrokkenheid van verschillende maatschappelijke partijen. Het draagvlak voor het natuurbeleid staat echter onder druk. Beleidsmakers hebben onvoldoende aandacht voor de verschillende waarden die de natuur heeft voor mensen, meent het Planbureau voor de Leefomgeving.

De stikstofproblematiek laat zien dat we onszelf in Nederland lelijk in een hoekje hebben geverfd. De stikstof-uitstoot - zowel in de vorm van NO_x als NH₃ - belemmert niet alleen het natuurherstel en het doelbereik uit de Vogel- en Habitatrichtlijnen, maar zet inmiddels ook de vergunningverlening voor andere economische en bouwactiviteiten op slot. Steeds vaker stappen natuur- en milieuorganisaties of betrokken burgers naar de rechter om te bewerkstelligen dat de bestaande internationale afspraken door de Nederlandse overheid worden nagekomen. Dat is begrijpelijk en terecht, maar laat ook zien dat het ‘natuurbeleid’ inmiddels sterk is gejuridiseerd. Bovendien is sprake van een zekere spanning tussen de doelen en het beleid van de twee betrokken ministers (Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit en Natuur en Stikstof). De opgave is groot en vereist naast forse maatregelen ook een brede betrokkenheid van verschillende maatschappelijke partijen, met vaak tegenstrijdige belangen. Het resultaat van deze ingewikkelde afweging is dat - ondanks allerlei maatschappelijke initiatieven voor natuurverbetering - het maatschappelijke en politieke draagvlak voor het natuurbeleid onder druk komt te staan.