Een eerlijke straat is een straat waar de verschillende functies van een straat een goede plek vinden, zo meent stedenbouwkundige en landschapsontwerper Nanda Sluijsmans. Zij is een warm pleitbezorger van levendige straten waar niet de auto, maar de gebruiker de boventoon voert. Over straten met voortuinen, speelplekken en goede mogelijkheden voor de buurtbewoners om elkaar te ontmoeten. Dergelijke straten bieden bovendien schaduw en zijn zo ingericht dat hoosbuien geen wateroverlast veroorzaken.

"Een eerlijke straat is dus geen straat met een verharding van gevel tot gevel, waar stilstaande auto’s het beeld domineren en de rijbaan de ruimte bepaalt. Een eerlijke straat is een levendige straat, met bomen, struiken en planten, waar bankjes tegen de voorgevel of in de voortuin staan. Het is een woonstraat waar kinderen veilig kunnen spelen, waar een schommel of klimrek te vinden is en waar ouders elkaar kunnen ontmoeten. Het is de plek waar de bewoners elkaar kennen, makkelijk ‘hallo’ tegen elkaar zeggen en waar ze bij mooi weer groepsactiviteiten ondernemen. De inrichting is zodanig dat ook mindervalide bewoners daar goed kunnen leven;  zij hebben de mogelijkheid in de nabijheid van hun huis te parkeren. In een eerlijke straat kunnen nog wel auto’s aanwezig zijn, maar ze domineren niet."

Sluijsmans merkt dat steeds meer gemeenten de voordelen zien van meer eerlijke straten. "Dergelijke straten hebben allure, zijn sociaal inclusief, niet alleen voor gezinnen met (jonge) kinderen, maar ook voor senioren of mensen met een beperking. Inclusieve straten zijn bovendien hechter; mensen kennen elkaar en hebben oog voor elkaar als het nodig is. Eerlijke straten zijn bovendien aangepast aan de gevolgen van klimaatverandering. Bomen bieden schaduw, wadi’s zorgen voor wateropvang."
Om die ruimte voor de bewoners te vinden, is het volgens haar zaak anders met auto’s om te gaan. Goed openbaar vervoer kan de noodzaak van autobezit verminderen. Is er wel een auto nodig, dan kan deelgebruik soelaas bieden. En de resterende voertuigen kunnen in de nabijheid worden samengebracht. "De oplossing ligt in het bundelen van parkeren, net zoals op de camping. Prima als de auto, wanneer het nodig is, het huis kan bereiken, maar de openbare ruimte is te kostbaar om die weg te geven aan voertuigen die het grootste deel van de tijd stilstaan. Straten moeten de huiskamers van de samenleving kunnen zijn."

Zij ziet steeds meer gemeenten belangrijke stappen zetten naar een ander ruimtegebruik. Met meer ruimte voor fietsers en voetgangers, met meer ruimte voor groen. "Er zijn nog tal van plekken waar verkeerskundigen kiezen voor straten, alleen ingericht voor het verwerken van verkeersstromen. Maar er is ook een tegenbeweging: autostraten worden heringericht tot fietsstraten, waar de auto hooguit te gast is. Gemeenten kiezen bewust voor minder parkeerplekken op straat om zo ruimte te vinden voor groene gebiedjes, speelplekken of wandelpaden. Ook groeit het besef dat we vlinders en vogels moeten steunen en dat er aanpassingen nodig zijn om ons te weren tegen hittestress en andere weersextremen."

Nanda Sluijsmans vergelijkt een goede, eerlijke straat graag met een ‘rijke soep met meerdere ingrediënten’. "We kunnen de openbare ruimte dus niet overlaten aan alleen verkeerskundigen. Bij nieuwe gebiedsontwikkelingen, maar ook bij herinrichting van bestaande straten zullen professionals uit meerdere vakgebieden zich verantwoordelijk moeten voelen. Pas dan kunnen we straten creëren waar mensen in ochtendzon voor hun deur van een kopje koffie genieten, waar kinderen veilig spelen, buurtactiviteiten plaatsvinden en die tegelijkertijd bestand zijn tegen hoosbuien en hitte. Met leefruimte voor insecten en vogels."