Maurice Crul, hoogleraar Onderwijs en Diversiteit aan de Vrije Universiteit, vindt dat de tijd is aangebroken om afscheid te nemen van integratiebeleid. Het moet in buurten veel meer gaan over samenleven. En nee, sociale cohesie ontstaat niet vanzelf. Over slimme beleidskeuzes en zuinig zijn op al het goede van onze steden.

Onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau maakt duidelijk: groepen leven in hun eigen ‘bubbel’: arme mensen gaan vooral om met andere arme mensen, hetzelfde geldt voor rijke mensen, ook die gaan vooral om met gelijkgestemden en die verschillende groepen ontmoeten elkaar niet of nauwelijks.
“Het is mooi dat het SCP dit onderwerp oppakt. De afgelopen veertig jaar hebben we vooral gekeken naar integratie van migranten, hun kinderen, hun kleinkinderen. Er was weinig aandacht voor die ‘witte Nederlander’, maar die groep leeft ook in een bubbel. Als we het met elkaar hebben over de versterking van de sociale cohesie in buurten, dan is het belangrijk het besef te hebben dat groepen mensen langs elkaar heen leven. Daarover gaat het ook in onze vorig jaar verschenen publicatie ‘De Nieuwe Minderheid’. Die grote afstand tussen groepen is overigens geen exclusief Nederlands verschijnsel; we zien in steden elders in Europa vergelijkbare patronen.”