Enrico Minne (23) is een van de eerste bewoners van een flexwoning van Woonbedrijf aan de Europalaan 7 in Eindhoven. In het volledig gerenoveerde voormalige kantoorpand van de corporatie zijn 48 flexwoningen gerealiseerd.

Enrico’s geheel eigen huisnummer luidt 37 en achter de inpandige voordeur schuilt een kleine studio, compleet met keukenblokje, eettafeltje, tweepersoonsbed, bank, salontafel en tv. Het ademt de sfeer van een studentenkamer. Maar een dergelijk onderkomen was voor Enrico geen optie. Hij werkt als hovenier en gaat vroeg naar bed om in de ochtend weer vroeg op te staan. Een gedisciplineerd ritme, dat zou botsen met het onregelmatige bestaan van de meeste studenten. 

Maar Enrico had eind vorig jaar wel een nieuw dak boven zijn hoofd nodig. Zijn vader had hem uit huis gezet en het tijdelijk onderkomen bij zijn schoonouders - hij en zijn vriendin hadden toen net een half jaar een relatie - werd oncomfortabel. “Ik kom uit Eindhoven, maar heb van mijn zestiende tot mijn twintigste met mijn moeder in Gelderland gewoond. Daar kon ik niet goed aarden. Vrienden maak je daar op voetbal of in de kerk, maar met beide heb ik niets. Ik besloot terug te keren naar mijn vader in Eindhoven, maar dat is niet goed gegaan.”
Enrico begaf zich op de huurwoningenmarkt maar kwam al snel tot de conclusie dat een appartement huren voor hem financieel gezien geen optie zou zijn. En een huis kopen zou ook lastig worden omdat hij nog geen vast contract heeft. Toen attendeerde iemand hem op het flexwoningaanbod van de Eindhovense corporatie Woonbedrijf. Enrico bedacht zich geen moment en reageerde op het aanbod met een motivatie voor Willem Willemse, de sociaal beheerder van de flexwoningcomplexen van Woonbedrijf. Het verhaal van Enrico was volledig en duidelijk en na een kennismaking was de studio van hem. De komende vijf jaar is hij de huurder voor 400 euro per maand, inclusief servicekosten. Enrico: “Ik blijf hier lekker zitten. Het is een hele fijne plek. Ik heb geen last van de weg en kijk uit op wat groen. Bovendien ben ik zo in de stad en met mijn motor rijd ik in een kwartier naar mijn werk in Geldrop. Mijn vriendin en ik kijken weleens naar andere huizen, maar meer om te dromen.”