32TIJDSCHRIFT VOOR DE VOLKSHUISVESTING NUMMER 3 SEPTEMBER 2015COLUMNCOLUMNPartijen die voor belangen opkomen,staan altijd vanaf verschillende kantenonder druk. Hun bestaansrecht wordtregelmatig in twijfel getrokken. Alsvoorzitter van de HuurdersverenigingAmsterdam word ik hier dagelijks tegenovergesteld.Vanwege die druk is het verleidelijk om naar binnengericht bezig te zijn. We kennen dit bijvoorbeeld vande vakbonden. Ik zat hierover na te denken toen ikwerd geconfronteerd met het huurakkoord tussen deWoonbond en Aedes.Als Woonbond-lid kregen we een paar dagen voorbesluitvorming te horen over de inhoud van het huur-akkoord. Nooit was een tipje van de sluier opgelichtover de inhoud of zijn leden ge?nformeerd over derichting. Tijd om er goed over na te denken en onzeleden te raadplegen, was er niet. Ter vergadering werdvervolgens gesteld dat tegenstemmen eigenlijk geenoptie was want dan zou er vanuit het Rijk een veelslechter huurbeleid over ons heen komen.In het akkoord is afgesproken dat de huren van allewoningen van een corporatie gemiddeld een bepaaldpercentage mogen stijgen, de zogenoemde huursom-benadering. In dit aspect kunnen wij ons vinden, netals waarschijnlijk de meeste huurders in Neder-land. Maar vervolgens wordt dit heel gedetailleerdingevuld; zo wordt de huurstijging gekoppeld aan dekwaliteit van de woning en tellen huurharmonisatiesmee in de huursom.Wanneer ik kijk naar Amsterdam, zie ik een enormedruk op de sociale huurmarkt. Woningzoekenden zijngebaat bij doorstroming. Dit huurakkoord voorzietechter niet in een prikkel tot doorstroming, maarbevoordeelt de zittende huurder ten opzichte vande woningzoekende. Daarnaast hebben de Amster-damse corporaties het financieel moeilijk, terwijl wevele nieuwe woningen willen bouwen, de kwaliteitvan de voorraad op peil willen houden en de hurenbetaalbaar. Daarvoor moet geld bij elkaar wordengeschraapt. De huurverhoging vooral neerleggen bijmensen die het kunnen betalen, is dan een logischestap. Harmonisaties meetellen in de huursom is danminder logisch. In Amsterdam zijn namelijk veelwoningen met zeer lage huren en er is in essentie nietzo veel mee mis om deze bij nieuwe verhuringen meerin lijn te brengen met omliggende sociale huurwo-ningen. Betaalbaarheid kun je ook regelen met goedeaanbiedingsafspraken. Zeker in een overspannenmarkt als Amsterdam, waar de meeste woningenvolgens het WWS over de sociale huurgrens heenschieten.Ik constateer dat twee landelijke belangenbeharti-gingspartijen (Aedes en Woonbond) een landelijkakkoord sluiten dat gemiddeld genomen over Neder-land wellicht goed uitkomt, maar lokaal gezien eenheel ander effect kan hebben. En was het nou niet netde nieuwe Woningwet die lokale huurdersorganisa-ties meer zeggenschap moest geven? Dit nationaalakkoord ondermijnt het gezag van lokale belangenbe-hartigers. Daarnaast vraag ik me af hoeveel draagvlakonder huurders (niet huurdersvertegenwoordigers)er eigenlijk is voor dit akkoord. Uit recent onderzoekonder huurders in Amsterdam blijkt dat pakweg dehelft van hen er wel degelijk wat voor voelt de hogereinkomens te prikkelen om hun sociale huurwoningte verlaten, zodat deze weer beschikbaar komt voormensen die hem harder nodig hebben.De niet-transparante wijze waarop dit akkoord totstand is gekomen, doet bij mij de vraag rijzen of deWoonbond niet vooral bezig was met zichzelf en wel-licht met het aantonen van haar eigen bestaansrecht.Dit in plaats van op te komen voor de belangen vanalle huurders. Overigens een valkuil waar makkelijkin te trappen is, ook door mijn organisatie.Gelukkig ziet minister Blok de haken en ogen van ditakkoord en heeft hij aangekondigd te zoeken naar eenmanier om de doorstroming ? en daarmee beschik-baarheid voor mensen die een sociale huurwoningnodig hebben ? te vergroten. Nog belangrijker: geziende nieuwe Woningwet waarin meer verantwoordelijk-heid wordt toebedeeld aan lokale huurdersvertegen-woordigingen, doe ik een beroep op minister Blok omdergelijke nationale akkoorden uitsluitend op lokaalniveau van kracht te laten zijn, wanneer lokale par-tijen niet in staat zijn met elkaar overeenstemming tebereiken over het huurbeleid. Zo worden lokale par-tijen in hun kracht gezet en wordt er beleid gemaaktdat recht doet aan regionale verschillen.NAAM WINNIE TERRAFUNCTIE VOORZITTERHUURDERSVERENGING AMSTERDAM"HUURAKKOORD ONDERMIJNT GEZAG LOKALEBELANGENVERTEGENWOORDIGERS"